Mówiłem o znaczeniu używania standardów kodowania (niezależnie od tego, jaki standard zdecydujesz się użyć) i jak skonfigurować PHP CodeSniffer (zwłaszcza z Visual Studio Code) w kilku postach.
Istnieje jednak interesujące wyzwanie, które pojawia się, jeśli chcesz skonfigurować wiele standardów kodowania za pomocą PHPCS. I to też nie jest taki dziwny scenariusz.
Wyobraź sobie, że masz kilka różnych projektów, nad którymi pracujesz – jeden korzysta ze standardów kodowania WordPressa, drugi z PSR2, a drugi z innego zestawu reguł zdefiniowanych przez organizację, dla której pracujesz.
I chcesz dodać je wszystkie jako opcje do swojej konfiguracji.
Wiele standardów kodowania
Aby to zrobić, zakładam, że masz ustawione wszystkie zasady w ich katalogach. Na przykład mam zestawy reguł znajdujące się w dwóch różnych katalogach w moim katalogu Projects (który znajduje się w Sync ).
- ~/Sync/Projekty/wszt
- ~/Sync/Projekty/Standardy kodowania-WDS
I mieć też zainstalowany PSR2.
Oto rzecz: Na początku wydawałoby się, że najłatwiejsza rzecz do zrobienia w celu jednoczesnego dodania wielu zestawów reguł wyglądałaby tak:
$ phpcs --config-set installed_paths ./wpcs,./WDS-Coding-StandardsNawet jeśli zmienne środowiskowe twojej powłoki są brane pod uwagę poprawnie, nie musi to obowiązywać. Zamiast tego będzie działać przez czas trwania sesji powłoki, ale nie będzie trzymane przy następnym otwarciu IDE, terminala lub zintegrowanego terminala w IDE, którego prawdopodobnie nie utrzyma.
Więc co robimy?
Łatwy: kiedy ustalasz ścieżki do swoich reguł, upewnij się, że używasz w pełni kwalifikowanej ścieżki:
$ phpcs --config-set installed_paths ~/Sync/Projects/wpcs,~/Sync/Projects/WDS-Coding-StandardsI to wystarczy. Zakładając, że zmienne środowiskowe są prawidłowo ustawione i określiłeś właściwe ścieżki do swoich standardów kodowania, powinieneś być gotowy.