Zrozumienie buforowania w WordPressie, część 2
W poprzednim poście podzieliłem się podstawowym wprowadzeniem do tego, jak aplikacje oparte na bazach danych – w szczególności WordPress – działają bez buforowania.
A zanim porozmawiamy o tym, jak działa podstawowe buforowanie w WordPressie, a mianowicie o interfejsie API Transients, ważne jest omówienie podstawowych zasad buforowania. Obejmuje to, dlaczego to robimy, jakie są korzyści i jak to działa.
Następnie dowiemy się, w jaki sposób możemy wykorzystać podstawowe funkcje WordPressa, aby to zrobić.
Zrozumieć buforowanie w WordPress: buforowanie?
Dlaczego to robimy
Ogólnie rzecz biorąc, robimy to, aby nasze strony działały szybko. Wiemy, że szybkość odgrywa rolę w rankingu strony w wynikach wyszukiwania. I chociaż może to nie być główny powód, jest to ważny powód.
Być może najprostszym i najlepszym argumentem za buforowaniem jest posiadanie szybkiej witryny (lub wydajnej witryny). W tym kontekście może to oznaczać witrynę lub aplikację internetową.
Niezależnie od tego wiemy, jak to jest, gdy siedzimy i czekamy na załadowanie strony lub jej części. Jeśli nam się to nie podoba, dlaczego chcielibyśmy, aby nasi goście tego doświadczyli?
Jego zalety
Korzyści z buforowania dotyczą co najmniej dwóch głównych obszarów:
- doświadczenie użytkownika,
- czas na załadowanie.
W ostatniej sekcji powiedziałem, że korzyści z buforowania można odczuć, jeśli jesteś użytkownikiem. To coś, czego wszyscy doświadczyliśmy, a jako programiści możemy to zaoferować naszym użytkownikom za pomocą różnych technik.
Ale „czas na załadowanie" to również coś, co ma znaczenie i nie chodzi tu tylko o korzyści płynące z tego, ile czasu zajmuje użytkownikowi załadowanie witryny. Zamiast tego jest to nieco bardziej techniczne.
Przypomnijmy w poprzednim poście, że żądanie – lub podróż – zaczyna się od momentu, gdy użytkownik żąda informacji z serwera, a następnie proces przechodzi z komputera użytkownika na serwer do bazy danych iz powrotem.
Kiedy wprowadziliśmy buforowanie, nie musimy robić tego wszystkiego. Zamiast tego podróż jest skrócona, ponieważ dane są faktycznie przechowywane gdzie indziej. A jeśli podróż jest krótsza (i nie mam na myśli od komputera użytkownika do miejsca, w którym znajduje się serwer na świecie), to też powinna być szybsza.
Ale jak?
Jak to działa
Dostępnych jest wiele rodzajów buforowania, ale tę konkretną serię utrzymuję na wysokim poziomie. Oznacza to, że nie zamierzam rozróżniać pamięci podręcznej przeglądarki, pamięci podręcznej strony, pamięci podręcznej obiektów itp.
Być może w przyszłym poście. Ale na razie mówię konkretnie o buforowaniu na wysokim poziomie.
W każdym razie, oto jak to działa:
- Podczas pierwszej podróży na stronę gromadzone są wszystkie informacje wymagane do załadowania strony.
- Zamiast wyrzucać je, gdy użytkownik opuszcza witrynę (lub stronę), informacje są przechowywane w łatwo dostępnym miejscu, takim jak pamięć serwera.
- Gdy następny użytkownik trafi na stronę, podróż nie musi przechodzić do bazy danych, aby uzyskać wszystkie informacje, złożyć je, a następnie zwrócić użytkownikowi. Zamiast tego pobiera w pełni zebrane informacje z pamięci serwera (co jest w większości przypadków) już szybciej, a następnie zwraca je użytkownikowi.
Należy wziąć pod uwagę wiele zastrzeżeń, takich jak spersonalizowane dane użytkownika, częściowe wczytywanie strony itd., ale zasada podróży pozostaje taka sama.
Przejściowe WordPress
Jak to działa w WordPressie? Na najbardziej podstawowym poziomie interfejs API Transients zapewnia do tego podstawową funkcjonalność.
Ale ważne jest, aby zrozumieć, jak to działa i dlaczego działa tak, jak działa. Więc w następnym poście z tej serii omówię to konkretnie.